maandag 9 april 2012

Ruzie hebben in onze situatie, MAG DAT?

Het is 2 uur in de middag en ik heb woorden met je. Ja, wat een afschuwelijk persoon ben ik hè, dat ik je geen gelijk geef en ruzie maak.
De ruzie gaat over lichamelijk contact. Ik bedoel geen seks hoor, laten we dat voorop stellen. Nee, ik bedoel tegen elkaar aan liggen, elkaar in de ogen kijken, een arm om elkaar heen, jouw bloed door de mijne voelen stromen. Niet voor 5 minuten maar het liefst een paar uur lang.
Maar je hebt daar nooit zo'n behoefte aan gehad. Je bent geen type die snel naast me komt zitten tegen me aan op de bank. Eigenlijk onze hele relatie ben je geen knuffelaar geweest helaas. En juist in deze moeilijke tijd had ik gehoopt dat dat beter zou worden. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat je daar zo weinig behoefte aan hebt, zeker nu. Alhoewel je zegt van wel en je je daar ook zichtbaar schuldig over voelt. Maar ik kan je karakter niet veranderen en dat wil ik ook niet, denk ik. Maar ik kan mijn karakter ook niet veranderen en ik ben nu eenmaal wel zo. Een sentimenteel gevoelig mannetje die verlangt naar vooral knuffelen en lichamelijk contact.
Misschien moet ik wel stoppen met snurken en/of woelen, zodat je wel bij me blijft liggen 's nachts.
Misschien moet ik het gewoon accepteren en mijn knuffels via mijn kinderen doorgeven.
Je doet je best om hierin te veranderen, echt waar, dat weet ik, maar het gaat mij soms niet snel genoeg en heb dan weer moeite dat te accepteren.
Je moet het zelf willen en zeker niet moeten schat, en ik weet dat je het ook niet bewust doet. Maar weet wat je mist. Het is namelijk heel fijn en ik hoop dat je daar snel achter komt en wilt komen want we hebben de tijd niet aan onze zijde.

Heel veel liefs Wiely

2 opmerkingen:

  1. Mijn knuffels zijn natuurlijk niet te vergelijken met die van Marcha, maar toch bij deze een digitale knuffel!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Knuffels, het even samen zijn, tegen elkaar liggen, je hoeft even niets te zeggen, als je je maar samen voelt, dan is het goed. En dat kun je ook leren, door ook te zeggen, dat je dat nodig hebt, dat het muurtje langzaam kan afbrokkelen, en daar is een schuldgevoel bij niet op zijn juiste plek, al kan ik me dat wel indenken. Ik heb veel bewondering hoe jullie samen proberen hier door heen te komen, al blijft de toekomst onzeker.
    Van mij een knuffel, en ook voor Marcha en de kids.

    BeantwoordenVerwijderen