Mijn hoofdhuid doet zeer door de chemo, mijn huid is gevoelig en rood. In mijn haar zit nog weinig leven. Het is nu nog even uitstellen, maar ik zal er toch echt snel aan moeten geloven. Maar nu nog even niet, net iets te snel, net iets te veel.
De pruiken zijn mooi, ze zijn licht verschillend qua kleur, model, lengte, maar wijken niet enorm af van mijn eigen haar. Nee, voor mij geen knalrood of pikzwart, het is immers allemaal al raar genoeg dat je hier ander haar zit uit te kiezen.
Een kopje thee wordt aangeboden, een wijntje wordt aangeboden, foto's worden genomen. We glimlachen elkaar via de spiegel bemoedigend toe. Dit kunnen we, zeggen onze ogen. Het is ok. Het hoort erbij. Deze pruik wordt het niet, deze misschien...
Er zijn twee pruiken die eruit springen. Een is iets donkerder van kleur, hij is heel leuk maar iets anders dan wat bij me past. De andere is meer 'ik', past bij me, zit goed, staat leuk en is mooi qua kleur, warm blond, onderaan lichte plukjes. Dit wordt hem (haar). Ik ben er soort van blij mee. Dat het mogelijk is. Dat ik straks leuk haar heb. Dat ik niet kaal hoef rond te lopen en dat niet iedereen altijd meteen hoeft te zien wat er aan de hand is, als ik dat niet wil. Dat ik de keuze heb.
Het voelt dubbel: blij met nieuw haar en nu hoeft 'alleen nog maar' het oude er nog even af...
Lieve Marcha, het is een soort van winkelen wat moet maar eigenlijk helemaal niet leuk is. Je komt met wat thuis en heb daar gemengde gevoelens bij!
BeantwoordenVerwijderenAls de tijd rijp is voor je eigen haar eraf te halen wens ik je veel sterkte. Het zal een hele klus worden en dan bedoel ik niet het haar eraf halen maar wat het met jou doet!
Groetjes Esther
Ik kan me goed voorstellen, dat het heel dubbel is, al zie je een mooie goede pruik, toch had je liever je eigen haar gehouden. En jij hebt de keuze of je hem wilt dragen of niet,
BeantwoordenVerwijderenmisschien thuis niet of juist wel, je echte naasten hebben er over het algemeen minder moeite mee, om degeen waar het omgaat, je kale koppie te zien, want dat kan ook op een bepaalde manier mooi zijn, en een kwestie van durf straalt er van uit.
Dat je het bij bezoek of zo wel draagt, kan ik me ook goed voorstellen, want dat voelt net even iets anders. En zoals je al eerder schreef, een leuk sjaaltje of petje staat ook heel leuk en kan een alternatief zijn, als je even geen zin in die pruik heeft. Knuffel.
Marcha, wederom een briljant geschreven analyse. Ik zit soms te denken hoe ik een leuke reactie moet posten, maar dit is toch de beste. ;) Binnenkort kom ik wel weer met iets meer gevats. Laat ons weten wanneer je ons gezelschap op prijs stelt. XXX Regi, Suus en kids.
BeantwoordenVerwijderen