Nog drie nachtjes slapen...

Iedereen kent wel iemand die kanker heeft, of heeft gehad. En ja, wat krijg je dan, dan krijg je chemotherapie. Oftewel chemo, het klinkt zo simpel, als een simpel medicijn. Maar wat weet je er eigenlijk van? Ik wist ook niet meer dan dat iemand naar het ziekenhuis gaat en via een infuus de chemo binnen krijgt. Je weet dat het heftig kan zijn, maar wat is heftig? Dat je misselijk ben? Dat je niets binnen houdt? Dat je haar uitvalt? Of dat je dik wordt van de Prednison? Of juist het tegenovergestelde?
Dat is het vaak wel zo'n beetje. Wat het precies inhoudt dat weet je eigenlijk niet. De hoeveelheid niet en de frequentie niet, de namen van de chemomiddelen niet. Alleen als je het van dichtbij hebt meegemaakt, of als je het zelf hebt gehad. Of als je het zelf gaat krijgen....logisch.

Toen wij de diagnose kregen en wisten dat ik ook chemo zou krijgen, hebben we dat natuurlijk aan de kinderen verteld. 'Chemo' is inmiddels, hoe erg ook, zo'n vertrouwd woord geworden in het leven, dat ik er eigenlijk niet bij stil stond dat ze natuurlijk niet precies wisten wat dat was. Ondanks dat we er in onze omgeving ook mee te maken hebben gehad.
In het ziekenhuis lag een man naast me. 'Kijk', zie ik, wijzend op de zakjes vloeistof die boven zijn hoofd aan een rekje hingen, 'hij krijgt ook chemo'. Nino keek me aan en zei: 'Oh, ik dacht dat chemo een gevaarlijke operatie was waarbij ze je opensnijden en van alles uit je lijf halen...'.

Konden ze alles er inderdaad maar uit snijden en dat je dan overal van af was. Nu ga je met je volle bewustzijn je lichaam vol met giftige stoffen stoppen zonder dat je weet hoe je er op reageert. Als een soort bad trip. Dat is en blijft een risico. Doodeng ook. Ik ben inmiddels hard op weg mijn eigen persoonlijke chemo-expert te worden. Alleen, met welke van de volgende mogelijke bijwerkingen ik te maken krijg, is nog even de vraag.

Bortezomib: zwakte; gastro-intestinale effecten zoals buikpijn, verstopping, diarree, misselijkheid, braken, eetlustverlies die kunnen leiden tot uitdroging en gewichtsverlies; pijngewaarwordingen of een doof gevoel en tintelingen in handen en voeten die soms niet overgaan na het stoppen (polyneuropathie), griepachtige symptomen (verkoudheid, spierkrampen en/of pijnen); veranderingen in bloedtellingen: daling van het aantal bloedplaatjes, waardoor het risico op bloeding kan toenemen; daling van het aantal witte bloedcellen, waardoor het risico op infectie kan toenemen; daling van het aantal rode bloedcellen of anemie waardoor u zich vermoeid kunt voelen; huiduitslag en jeuk; veranderingen in bloeddruk (lager), vocht vasthouden en duizeligheid; veranderingen in hartslag en hartritme; pijn in ledematen, botten, gewrichten, spieren en/of rugpijn of algemene pijn; kortademigheid, hoest, infectie van de bovenste luchtwegen, longontsteking; hoofdpijn, wazig zien, veranderd smaakgevoel, slapeloosheid, angst, neusbloeding; herpes zoster (gordelroos).

Cyclophosphamide: haaruitval, bloederige urine, kans op infecties/bloedingen, bijwerkingen aan het hart, misselijkheid, braken.

Dexamethason: hyperactiviteit, hoge bloeddruk, botontkalking, maag-/darmklachten, slechte genezing wonden, hartritmestoornissen, infecties, trombose, diabetes.

Ik wilde graag een voorkeur voor een bijwerking uitspreken, maar ze lijken me eigenlijk stuk voor stuk geen pretje. Maar oké, als het dan toch moet: doe mij de griepachtige verschijnselen dan maar. Maar niet elke dag. Of anders de combinatie vermoeidheid-hyperactiviteit. Maar wel in de goede volgorde: 's nachts het eerste en overdag het tweede.

Het aftellen is begonnen....