Maandag om half 8 waren we al in het AMC, drie kwartier te vroeg. Tja, alles zat mee, zelfs geen file. Dan maar koffie en een broodje. Om half 9 bloedprikken en vervolgens 2 uur wachten op de uitslag. Gelukkig krijg ik een bedje, ik heb 's nachts namelijk geen oog dicht gedaan, en doezel af en toe weg. Om half 11 krijgen we te horen dat de bloeduitslag goed is en dat ik 'aan de machine' mag. Maar eerst wachten tot ik de lieslijn krijg. Dit wachten duurt ook weer 2 uur. Als ik de behandelkamer in kom, vind ik het opeens toch wel eng. Operatiekamer, mannen met blauwe jasjes, mondkapjes, monitoren, handschoentjes en nog meer steriel gebeuren. Nat washandje op mijn hoofd en diep inademen. De verdovingsprik is even vervelend, daarna valt het eigenlijk erg mee.
Dan kunnen we naar de dialyse afdeling. Het infuus wordt aan de machine gekoppeld. Ik krijg 2 verpleegsters die alles en mij de hele middag in de gaten houden. Na 3 uur en een kwartier ben ik klaar. Het wachten (alweer) is op de uitslag de volgende dag...
Dinsdag om 9 uur moet ik weer in het ziekenhuis zijn. Eerst krijg ik APD-infuus. Vervolgens nog steeds wachten op de uitslag. Om 11 uur weet ik nog niks en ga naar de dialyse afdeling. Na een kwartier krijgen we eindelijk te horen: het is voldoende! Ik hoef niet nog een keer. De verpleegster van gisteren en nog een arts beginnen hard te klappen, ze zijn reuze blij voor me en juichen enthousiast. Ruim 7 miljoen stamcellen en ze hebben er 4 miljoen nodig!
De verpleegster haalt het infuus eruit, ik moet nog een uur blijven liggen om nabloeding te voorkomen. Dan is alles ok en mag ik weg. Dit hebben we ook weer gehad.
