Echt hard ging het nog niet, maar ik had toch dagelijks een borstel vol met plukken haar. Het irriteerde me. Dus heb ik het gisteren heerlijk kort laten knippen en dat voelt goed. Zo kan ik ook vast een beetje wennen.
Want dat het er uiteindelijk allemaal uit zal vallen is iets wat zeker zal gebeuren. In ieder geval met de zwaardere chemo die er nog aan komt van de zomer. Met pruiken zijn we ook al bezig. Vrijdag ga ik 6 modellen passen. Bij het het AMC hebben ze een kapper die geheel gespecialiseerd is. Ook kunnen ze je haar eraf halen als het eenmaal zover is. Via mijn aanvullende verzekering kan ik mezelf toch voorzien van een leuk kapsel. Weliswaar geen echt haar want het kost wel 2000 euro. Maar goed, dat moet je ook behandelen als echt haar, dus ook dagelijks wassen en stylen. Ik kan me zo voorstellen dat je daar straks niet altijd de fut voor hebt. Maar voor de helft heb je ook al een leuke.
Dus ik ga voor de lekkere synthetische die je zo op je kop kan zetten en klaar ben je, zit altijd in model, superhandig toch. En als je er geen zin in hebt, want het zal ook gerust wel irriteren, dan kun je nog afwisselen met leuke doekjes en sjaaltjes. Voor elke outfit een andere. Weet je, het kan me eignlijk niet eens zo veel schelen, er zijn echt ergere dingen. We gaan er gewoon het beste van maken!
Maar nu heb ik dan even half haar, ik ben er blij mee en ik hoop stiekem dat ik hier toch nog even van mag genieten.
Dat lijkt me echt niet leuk je eigen haar verliezen, al weet je dat er mooie pruiken zijn, maar dan toch, ik weet niet wat ik zou doen.
BeantwoordenVerwijderenLeuke sjaaltjes zoals je schrijft is ook een goed alternatief, als je even geen zin in een pruik hebt, of de verzorging ervan. Ik moet noodgedwongen mijn haar altijd bedekken, zomers en 'swinters vanwege een zonne-allergie, wat ook niet leuk is. Zomers heb ik van 2 sjaaltjes een soort burka gemaakt, zodat alleen mijn ogen (bril) nog zichtbaar is, omdat alle middeltjes steeds korter werken. In het begin vond ik het vreselijk, want je krijgt en ziet toch reakties van andere mensen, maar op een gegeven moment leer je je er niets van aan te trekken van die reakties. Zo heb ik ook een paar jaar zomers met witte lippen gelopen, als de zon scheen, ook veel bekijks en reakties, maar had er van te voren al op gerekend, en meestal zei ik dan, als iemand keek of iets zei, vooral kinderen, leuk hè, zo'n clowntje spelen. En dan zeggen ze niets meer. Want wat is nu belangrijker? Binnen blijven erom, of toch nog maar buiten met aanpassingen, dan is de keus gauw gemaakt.
Ik hoop dat jij daar ook een weg in vindt, en eigenlijk weet ik dat wel zeker, want jij weet inmiddels ook wat belangrijk is en wat niet.
Een knuffel van Cecilia.
Misschien een grote afro een keertje? ;)
BeantwoordenVerwijderenik vindt je haar leuk zoals het nu is en zonder haar vindt ik je net zo leuk en dapper en moedig ! geniet van je haar zolang je kan en daarna van je meest leuke pruiken meiss !
BeantwoordenVerwijderenKen je het boek 'Het meisje met de 7 pruiken?' Voor iedere dag een andere pruik. Daar moest ik aan denken bij het lezen van dit blog. Wilde je niet altijd al roodbruine krullen? Of ravenzwart haar? Gek idee dat je je eigen haardos nu kunt kiezen. Ben je eindelijk van die kruin verlost...
BeantwoordenVerwijderenMaar ik hoop dat je nog een tijdje van dit kapsel kunt genieten. Vergeet het niet zo nu en dan bij te laten punten. En: je bent een stoer wijf. Don't forget!!! liefs