Vandaag voel ik me weer zo moe en ik ben er echt zo klaar mee voor vandaag. Ik ben het zo zat om me zo te voelen, zo spuugzat. Ellendig en oneindig moe. Alles voelt ook anders. Alles is extra gevoelig, niet alleen vandaag. Iets glads voelt heel erg glad aan. Niet uit te leggen. Iets wat ruw is, voelt extra ruw aan. Geluid, klinkt extra hard, heel naar. Televisie, reclame, geluid van pannen, geblaf van de hond. Mijn huid gloeit, mijn handen voelen soms koud en dat voelt heel vervelend, dus laat ik ze warm worden en dan gloeien ze, alsof ze in de zon zijn verbrand. Dus de hele tijd gloeien ze en zijn ze overgevoelig.
Ik bibber van binnen, mijn handen trillen. Ik kan alleen maar liggen met mijn ogen dicht. Hoe kom ik de dag door? Totaal geen zin meer in om me vandaag weer zo te voelen, echt geen zin in, iets leuks wil ik doen. Maar het gaat niet. Ik doe alleen wat ik moet doen, drinken maken, een broodje eten. Ik kan amper uit mijn ogen kijken van de moeheid. Tranen lopen eruit. Zelfs van het liggen word ik moe. Vannacht weer slecht geslapen, ben het helemaal zat, ik trek het vandaag even niet meer om me zo te voelen. De dag mag voorbij zijn, trek de stekker maar uit deze dag of geef maar een pil en dan word ik morgen weer wakker. Heerlijk lijkt me dat. Even niet voelen, even niet zijn, even niet ervaren hoe het is om dit te voelen.
Ik voel de hele dag de behoefte om te janken om mijn eigen gevoel. Het uit te schreeuwen, ik jank, ik huil, ik schreeuw van binnen. Als een klein kind, als een baby. En Wiely huilt met me mee. Samen huilen we om wat is, om ons verdriet, onze ellende. Het is gewoon niet eerlijk. We moeten het er maar weer mee doen. We proberen elkaar te troosten. Maar hoe? Wie zegt er dat het goed komt? We moeten weer door deze dag. Maar hoe doe je dat? Ik weet dat het mag, je zo voelen, ik weet dat het zelfs af en toe moet, je zo voelen. Je kan je niet altijd inhouden. Ik weet het allemaal, maar ik wil vandaag gewoon even helemaal niet meer voelen...
Hey lieffie, brok in mijn keel, tranen in mijn ogen, had zo graag wat voor je willen doen, alles wat ik zou kunnen doen, ik doe het zo voor je, hoop echt zo dat je je snel beter gaat voelen en laat deze klote dagen heel snel voorbij gaan, je bent altijd in mijn gedachten. Allergrootste knuffel van mij
BeantwoordenVerwijderenPfffff, echt een klotedag vandaag, hoop dat je je gauw weer wat beter gaat voelen.... Heel veel sterkte meis en laat vooral je gevoelens de vrije loop! Veel liefs.....
BeantwoordenVerwijderenook ik zou iets voor je willen betekenen , maar ik weet ook dat het niet mogelijk is. Ik denk aan je , maar daar heb je helemaal niks aan ! Dus ik ga maar duimen ofzo zodat jij je zo snel mogelijk weer wat lekkerder gaat voelen meiss ! een dikke knuff vanuit hier !
BeantwoordenVerwijderenBen er stil van....en dan lopen wij wel een te klagen...Sterkte Marcha! Hoop dat je morgen een betere dag hebt.
BeantwoordenVerwijderenx Esther
Wat afschuwelijk zulke dagen voor je. Ik kan me voorstellen, dat je dan ook niets meer wilt voelen, alleen maar wegzakken.
BeantwoordenVerwijderenEn dan te weten, dat je nog een lange weg hebt te gaan!
Heel veel sterkte, knuffel.
Hoi Marcha.
BeantwoordenVerwijderenIk heb via Conny toevallig jouw site gevonden.
Wat jij schrijft zou ik niet beter kunnen verwoorden. Zo ontzettend herkenbaar, zeker op dit moment.
Misschien helpt het je er er hier ook iemand zit die er helemaal doorheen zit. doen we het samen. Het komt weer goed dat weet je ook maar op dit moment voelt het niet zo.
Als het goed is kun je op mijn blog komen via volgers.
Ik ga hier niet alles vertellen, te moe, maar je kunt het als je wilt daar lezen. We lopen ongeveer bijna samen.
Meis rust als je het nodig hebt en mijn mannetje zegt steeds, accepteren, meer kan je niet.
Succes en sterkte ik ga je dagelijks volgen.
Kom op hé
Groetjes Rona, Kahlercollega