Maandag om half 8 waren we al in het AMC, drie kwartier te vroeg. Tja, alles zat mee, zelfs geen file. Dan maar koffie en een broodje. Om half 9 bloedprikken en vervolgens 2 uur wachten op de uitslag. Gelukkig krijg ik een bedje, ik heb 's nachts namelijk geen oog dicht gedaan, en doezel af en toe weg. Om half 11 krijgen we te horen dat de bloeduitslag goed is en dat ik 'aan de machine' mag. Maar eerst wachten tot ik de lieslijn krijg. Dit wachten duurt ook weer 2 uur. Als ik de behandelkamer in kom, vind ik het opeens toch wel eng. Operatiekamer, mannen met blauwe jasjes, mondkapjes, monitoren, handschoentjes en nog meer steriel gebeuren. Nat washandje op mijn hoofd en diep inademen. De verdovingsprik is even vervelend, daarna valt het eigenlijk erg mee.
Dan kunnen we naar de dialyse afdeling. Het infuus wordt aan de machine gekoppeld. Ik krijg 2 verpleegsters die alles en mij de hele middag in de gaten houden. Na 3 uur en een kwartier ben ik klaar. Het wachten (alweer) is op de uitslag de volgende dag...
Dinsdag om 9 uur moet ik weer in het ziekenhuis zijn. Eerst krijg ik APD-infuus. Vervolgens nog steeds wachten op de uitslag. Om 11 uur weet ik nog niks en ga naar de dialyse afdeling. Na een kwartier krijgen we eindelijk te horen: het is voldoende! Ik hoef niet nog een keer. De verpleegster van gisteren en nog een arts beginnen hard te klappen, ze zijn reuze blij voor me en juichen enthousiast. Ruim 7 miljoen stamcellen en ze hebben er 4 miljoen nodig!
De verpleegster haalt het infuus eruit, ik moet nog een uur blijven liggen om nabloeding te voorkomen. Dan is alles ok en mag ik weg. Dit hebben we ook weer gehad.
het is toch ongelooflijk dat er bedacht wordt. Stamceloogst. Is er een tijd voor, net zoals aardappelen geoogst worden. Is er een dag voor, net zoals een dag voor de zeldzame ziekte:
BeantwoordenVerwijderenDe stamcelherdenkingsdag. Alle gekheid op een stokje moeten we blij zijn met al die mensen die onderzoek doen naar de vele varianten van ziektes. Houd je taai. Groetjes, Mary Anne.
Superfijn voor je Haggi! Het wachten waard!
BeantwoordenVerwijderenMarcha, ook van mij een heel groot applaus.
BeantwoordenVerwijderenWat fijn dat je zoveel cellen hebt aangemaakt. Vond je de neupogenspuitjes vervelend of heb je er niet zo veel van gemerkt? Ik hoop dat je weinig last gehad hebt.
Nu even rust en dan voor de sct? Hoeveel weken hanteerd het AMC? Bij mij zijn het er 8. Wel lekker. Ik ga me a.s maandag melden voor, voorlopig en ik hoop heel lang, het laatste traject.
Geniet van je rust, zeker nu de kids of vakantie hebben of bijna.
Groetjes vanuit het warme zuiden, Rona
Marcha ik wil je heel hartelijk bedanken voor de mooie kaart die ik vanmorgen mocht ontvangen. Wat was ik verrast toen ik jouw naam las. Echt super lief. Hoe gaat het bij je. Ik hoop dat je wat kracht opdoet voor het laatste stukje van je traject. Ik vind het tot nu toe erg meevallen. Misschien een geruststelling voor je.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Rona
Een beetje late reactie, Marcha, maar ik zit bij Geert in Tilburg, en vergat daardoor op jouw blog te kijken.
BeantwoordenVerwijderenWat fijn dat het goed gelukt is. Nu maar hopen op het betere zomerweer en genieten van je man en kinderen.
En dat je weer wat energie krijgt voor een e.v. volgend gebeuren. Liefs, ik denk vaak aan jullie.
Marcha. Ik wil je alvast succes wensen voor de komende tijd. Ik meen me te herinneren 3 augustus.
BeantwoordenVerwijderenMeis neem je tijd en luister naar je lichaam. Raak niet in paniek want dan wordt het alleen maar erger.
Knuf van Rona