Geloven heb ik nooit gedaan. Zo ben ik ook niet echt opgevoed, hoewel mijn ouders beide katholiek zijn opgevoed. Met onze zelfgemaakte witte engelenjurkjes aan en kaarsjes in onze hand zongen we wel elk jaar kerstliedjes in het buurthuis in ons dorp. En ik ben ooit gedoopt. Dat was het wel zo'n beetje.
Ik heb later nog wel eens gedacht en gehoopt dat Karma bestond, als er iets leuks gebeurde in mijn leven.
Totdat ik kanker kreeg...
Een paar jaar geleden zat bij Nino in de klas op de basisschool een jongetje. Ze kwamen niet echt bij elkaar over de vloer maar speelden wel eens samen buiten. Ze waren allebei gek op dieren en zochten dan naar kleine beestjes in het bos onder boomstammen.
Helaas werd zijn moeder ziek.
Kanker.
Een tumor in haar hoofd.
Ze zou niet meer beter worden.
Ze zou haar kinderen niet eens meer naar de middelbare school zien gaan.
Ik vond het verschrikkelijk.
Ik zag haar later wel eens in de plaatselijke supermarkt. Het was duidelijk te zien dat ze hoge dosis Prednison slikte. Toen ze verder achteruit ging, zag ik haar nog steeds af en toe in de winkel. Inmiddels zat ze op een scootmobiel. Ik heb haar nooit durven aanspreken. Nooit durven vragen hoe het met haar ging. Ik wist niet hoe ik er mee om moest gaan. Wat zeg je tegen iemand die niet lang meer te leven heeft? Ik wist het niet. Wat zou ze aan mijn belangstelling hebben? Zat ze wel te wachten op mijn interesse? Ze had vast genoeg lieve mensen om haar heen, dacht ik dan.
Nu weet ik zoveel beter. Belangstelling van dichtbij of uit onverwachte hoek kan zo bijzonder zijn. Iets zeggen is soms beter dan niets zeggen. Je bent nog steeds gewoon mens, al ben je doodziek.
Ik vroeg wel eens aan het jongetje hoe het met zijn moeder ging. Hij was daar heel open over. Wat moet hij het moeilijk gehad hebben.
Toen ze in groep 8 zaten, overleed ze.
Ik heb altijd spijt gehad dat ik haar nooit heb aangesproken.
Toen ik zelf de diagnose kreeg, heb ik hier zelfs letterlijk nachten huilend wakker van gelegen.
Ik bevond me opeens in dezelfde situatie als zij en voelde me een afschuwelijk mens dat ik nooit de moeite had genomen interesse te tonen.
Dit was mijn straf, dacht ik dan. Karma bestaat wel en heeft nu ongenadig toegeslagen. Ik voelde de pijn diep van binnen.
'Sorry, mama van het jongetje, het spijt me dat ik je nooit heb aangesproken of gevraagd heb hoe het met je ging. En mocht je dit lezen: je zoontje zit op dezelfde middelbare school als Nino, het Groenhorst College, al hebben ze inmiddels andere interesses. Maar ik wil dat je weet dat het goed met hem gaat, al is je dat daar Boven vast niet ontgaan'.
En mochten jullie me ooit zien rijden op een scootmobiel in de supermarkt, schroom dan niet om me aan te spreken. Het is slechts pure Karma die dan wederom heeft toegeslagen. Ik ben nog steeds gewoon mens.
Hoi Marcha,
BeantwoordenVerwijderenEen paar jaar geleden is een goede vriend overleden. We wisten dat hij ongeneeslijk ziek was en nog maar kort te leven had. Ik had behoefte daar met hem over te praten maar wist ook dat zijn vrouw er met een grote bocht omheen liep. Bij zijn leven had ze de touwtjes stevig in handen en regelde alles voor hem. Zijn eigen ik werd misschien zelfs wat weggedrukt. Maar het was hun leven en dat moet je dan maar respecteren. Toch ben ik op een dag bij hem binnengelopen, zijn vrouw was aan het werk, en heb het over de aanstaande dood gehad. Op zich een mooi gesprek waarin alles ter sprake kwam. Ik heb het gevoel gehad dat hij het waardeerde, maar ook dat ik de enige was die zo een gesprek ben aangegaan. Ik heb het ook aan zijn vrouw verteld. Later heb ik wel gehoord dat ze er toch wat moeite mee heeft gehad. Misschien trad ik wel over een grens.... gewikt en gewogen, maar vond gewoon dat ik het moest doen. Wat wil ik hiermee zeggen. Iedereen gaat toch kennelijk op een andere manier om met een proces waar de dood om de hoek komt kijken. Jij voelt je schuldig dat je haar er niet over aangesproken hebt, ik heb een tijdje een schuldgevoel gehad dat ik juist wel daarover heb gesproken. De wijsheid ligt op straat!
Liefs Marcel
Lieve nicht. Je prachtige manier van schrijven is vreselijk ontroerend. Mocht je een keer willen bellen dan doe ik dat graag. Ik denk dagelijks aan je situatie... ik ben niet bang voor ee. Huilbui, woede aanval of schaterlach bui aan de telefoon. Ik bel nagenoeg gratis naar nederland dus.... mocht je zomaar een praatje willen geef maar een seintje. Knuf.
BeantwoordenVerwijderenLieve Marcha, ik had door omstandigheden al een paar weken niet op je blog gekeken. Wat heb jij veel aan je hoofd, onvoorstelbaar.
BeantwoordenVerwijderenHet is en blijft voor andere mensen moeilijk om om te gaan met mensen die een dodelijke ziekte of chronische pijn hebben. De meeste mensen kunnen het ook niet indenken, kunnen ook niet bedenken wat de ander wel wil horen, i.p.v. helemaal niets. Dat doet zeker pijn. En dan nu weer bezig zijn met je laatste fase in je leven, al weet je niet wanneer die is, is inderdaad heel moeilijk. Er valt inderdaad veel van internet te halen, waar je daar hulp bij kunt vinden, tips, voorbeelden e.d., anderen hebben ook al dingen aangegeven. Maar ook daar moet je naar toe groeien, om er over te kunnen lezen, praten etc. Sommigen kunnen dit wel, anderen weer niet. Beiden mag natuurlijk, is ook begrijpelijk, voor mij althans. Ik ga deze dingen niet uit de weg, heb ook al het een en ander op papier in een schriftje gezet, wat ik af en toe doorlees, weer iets verander of aanvul. Iedereen doet het op zijn eigen manier, en niets is fout, ook als je niets regelt. Ikzelf vind het fijn, dat ik dit soort dingen wel al op papier heb staan, geeft me een vorm van geruststelling, dan hoeft het ook niet op zo'n laatste moment, als je er misschien niet eens meer toe in staat ben, wat ook nog kan. Dan liever, als je nog redelijk gezond(?) bent. Ik heb dit ook besproken met mijn vriend.
Ik zou, als ik jou was, zeker mensen proberen te vinden met wie je wel of dit soort dingen kunt bepraten. Het kan je op ideeën brengen.
Je hebt ook 2 schoonzussen, buiten mij dan, die hierover ook goed kunnen praten en kunnen meedenken, dus schroom daar niet in, als je daar behoefte aan hebt.
Ik wens je heel veel sterkte bij deze processen, en hopelijk nog een wat langere tijd in redelijke gezondheid. Liefs, Cecilia.
Mijn leven is mooi dankzij jou, Mein Helfer. Heer Jezus in mijn leven als een kaarslicht in de duisternis. Je liet me de betekenis van geloof zien met je woorden. Ik weet dat zelfs toen ik de hele dag huilde nadenkend over hoe te herstellen, je niet sliep, je was me dierbaar. Ik nam contact op met het kruidencentrum Dr. Itua, die in West-Afrika woonde. Een vriend van mij hier in Hamburg komt ook uit Afrika. Ze vertelde me over Afrikaanse kruiden, maar ik was nerveus. Ik ben erg bang als het gaat om Afrika omdat ik veel vreselijke dingen over hen heb gehoord vanwege mijn christendom. god voor richting, neem een moedige stap en neem contact met hem op in de e-mail en ga dan naar WhatsApp, hij vroeg of ik voor behandeling kon komen of ik wilde een levering, ik zei hem dat ik hem wilde weten Ik koop een ticket in 2 manieren om naar Afrika te gaan Om Dr. Itua te ontmoeten, ging ik daar heen en ik was sprakeloos van de mensen die ik daar zag. Patent, zieke mensen. Itua is een god die naar de wereld is gestuurd, ik heb mijn voorganger verteld over wat ik aan het doen ben, dominee Bill Scheer. We hebben een echte strijd prachtig met Spirit en Flesh. Aanbidding diezelfde avond. Hij bad voor me en vroeg me om te leiden. Ik bracht 2 weken en 2 dagen door in Afrika bij Dr. Itua Herbal Home. Na de behandeling vroeg hij me om zijn verpleegster te ontmoeten voor de HIV-test toen ik het deed. Het was negatief, ik vroeg mijn vriend om me naar een ander nabijgelegen ziekenhuis te brengen toen ik aankwam, het was negatief. Ik was overweldigd door het resultaat, maar gelukkig vanbinnen. We gingen met Dr. Itua, ik dank hem maar ik leg uit dat ik niet genoeg heb om hem mijn waardering te tonen, dat hij mijn situatie begrijpt, maar ik beloof dat hij zal getuigen over zijn goede werk. Goddank voor mijn lieve vriendin, Emma, ik weet dat ik dit nu zou kunnen lezen, ik wil je bedanken. En veel dank aan Dr. Itua Herbal Center. Hij gaf me zijn kalender die ik in mijn huis op mijn muur legde. Dr. Itua kan ook de volgende ziekten genezen ... Kanker, HIV, Herpes, Hepatitis B, Inflammatoire Lever, Diabetis, Blaaskanker, Darmkanker, Borstkanker, Nierkanker, Leukemie, Lun, Fribroid, Onvruchtbaarheid, Ziekte van Parkinson, Inflammatory darmziekte, fibromyalgie, herstel je ex. U kunt contact met hem opnemen per e-mail of whatsapp, @ .. drituaherbalcenter@gmail.com, telefoonnummer ... + 2348149277967 .. Hij is een goede dokter, praat vriendelijk met hem. Ik weet zeker dat hij ook naar je zal luisteren.
BeantwoordenVerwijderenIk had nooit gedacht dat ik ooit weer van mijn herpes zou genezen, ik heb sinds juli vorig jaar herpes, tot ik op een dag op internet op zoek ga naar iemand die een getuigenis aflegt over hoe Dr. Ogala hem helpt zijn herpes te genezen met zijn natuurlijke kruidengeneeskunde, ik was zo verrast toen ik de getuigenis zag, en ik moet ook contact opnemen met de kruidendokter (Dr Ogala) via zijn e-mail die de dame aanraadde aan iedereen die ook hulp nodig zou kunnen hebben. Ik ben deze man van harte dankbaar omdat hij mijn gezondheid heeft hersteld en mij weer een gelukkig mens heeft gemaakt. Iedereen die mogelijk met hetzelfde probleem wordt geconfronteerd, dient vriendelijk contact op te nemen met Dr Ogala via e-mail: ogalasolutiontemple@gmail.com of WhatsApp +2349123794867
BeantwoordenVerwijderen